عهد جديد را چه كسي نوشت؟ چرا نبايد كتاب آپوكريفا، انجيل يهودا اسخريوطي و يا انجيل توما را بپذيريم؟

 

دلايل محكمي جهت پذيرش فهرست حاضر در عهد جديد وجود دارد. به محض اينكه عهد جديد به رشتة تحرير در آمد، كليسا آن را پذيرفت. نويسندگان عهد جديد يا از آشنايان نزديك عيسي و يا از پيروان بلاواسطة او بودند، مرداني كه عيسي رهبري كليساهاي اوليه را به آنان سپرده بود. متي و يوحنا، دو تن از تحريرگران عهد جديد، از پيروان بسيار نزديك عيسي بودند. مرقس و لوقا نيز جزو همراهان و ياران رسولان بودند و لذا شاهدان عيني اظهاراتي بودند كه رسولان دربارة زندگي عيسي بيان ميكردند.

دو نفر ديگر از نويسندگان عهد جديد نيز از نزديك به عيسي دسترسي داشتند: يعقوب و يهودا برادران عيسي بودند كه در ابتدا به او ايمان نداشتند. پطرس يكي از دوازده حواري عيسي بود. پولس در آغاز از مسيحيت متنفر بود، اما پس از اينكه روياي عيسي را ديد به يكي از رسولان عيسي تبديل شد. پطرس نيز با ديگر رسولان در ارتباط بود.

عهد جديد شامل صفوفي از مطالبي است كه هزاران نفر شاهد عيني آن بودهاند، در صورتي كه كتابهاي كذب ديگر صدها سال بعد نوشته شدهاند (براي مثال، انجيل يهودا اسخريوطي، به دست عارفي روحاني حدوداً بين سالهاي 130 – 170 پس از ميلاد، يعني سالها پس از مرگ يهودا نوشته شده است)؛ براي كليسا كار دشواري نبود كه اين كتب كذب را جعلي اعلام كند. انجيل توما كه در حدود سال 140 بعد از ميلاد نوشته شده است مثال ديگري از يك نوشتة جعلي است كه سهواً نام يك رسول را بر آن نهادهاند.

اينها و اناجيل جعلي ديگر با تعاليم عيسي و آنچه كه در عهد عتيق دربارة وي نوشته شده است در تضاد هستند و اشتباهات بيشمار تاريخي و جغرافيايي در آنها وجود دارد. (اف. اف. بروس، كتب و نسخ خطي: چگونه كتاب مقدس انگليسي به دست ما رسيد؟، فلمينگ اچ. ريول و شركا، 1950، صفحة 113)

در سال 367 بعد از ميلاد، آتاناسيوس رسماً 27 كتاب موجود در عهد جديد را فهرستبندي نمود (همان فهرستي كه امروز نيز در دست ما است). ديري نپاييد كه ژروم و آگوستين نيز همان فهرست را منتشر كردند. اما براي اكثر مسيحيان لزومي براي اين فهرست نبود چرا كه از همان ابتداي قرن اول پس از مسيح، تمامي كليساها اين فهرست را شناخته و آن را به كار ميبردند. زماني كه مسيحيت گسترش يافت و كليساها به سرزمينهايي رسيد كه به زبان يوناني تكلم نميكردند، نياز براي ترجمة كتاب مقدس نيز به وجود آمد، و در اين بين گروههاي مذهبي كوچك ناگهان ظاهر ميشدند و با كتب مقدس خود به رقابت ميپرداختند. در اين زمان بود كه نياز به يك فهرست صريح و روشن اهميت پيدا كرد.